Boumalne, 11 juli 2019

Daar ben ik weer. In de woestijn hadden we idd geen wifi (duuuhh) en gisteren hier in Boumalne hebben we niet zo’n beste wifi. Alleen bij de bar en daar zit ik dus nu. Het is lekker rustig hier, want de rest van ons gezelschap is een tocht maken van 3 uur, met een gids, de bergen in. Floor en ik hebben hier vriendelijk voor bedankt en brengen de ochtend lekker aan het zwembad door. Het zal wel weer een graadje of 40 worden. Maar ik zal even terug gaan naar waar ik was gebleven.

We zijn in Erfoud vertrokken om een uur of 5 ‘s middags. We kregen allemaal nog een flesje koud water mee voor onderweg, super-vriendelijk. We moesten nog ongeveer een uurtje rijden naar de afgesproken plaats aan de rand van de woestijn. Bij een hotel. Daar kregen we eerst weer heerlijke thee aangeboden, met lekkere nootjes. Zo gastvrij!! Het schenken van thee, betekend hier dat je welkom bent en is ook altijd gratis. Ons mannetje kwam snel genoeg en vertelde ons dat we allemaal een doek nodig hadden voor om ons hoofd/ogen/mond. Natuurlijk wist hij een winkeltje. Oké, als jij het zegt. Het had even wat voeten in aarde, maar toen hadden we dan allemaal een soort van tulband op ons hoofd. Zag wel stoer uit. Vervolgens werden we met auto’s (4 wheel drives) naar de kamelen gebracht. Hier zitten we al echt in de Sahara. Al liggen 7 kamelen op ons te wachten. Het kunnen ook dromedarissen zijn geweest, maar dat is niet te zien, want er zit een soort stellage op de bult(en). Ook zijn er twee begeleiders bij. Later voegt zich hier nog een derde bij (hou hem in de gaten). De groep wordt zorgvuldig verdeeld over de kamelen en we kunnen vertrekken. Waaauuuwww, dit is gaaf!!! Daar zit je dan, op dinsdagmiddag op een kameel in de Sahara. Echt heel erg speciaal. Best hoog nog, zo’n kameel. Overigens heel makke beesten. Op ons gemak kuieren we door het hete zand en de kamelen- mannetjes doen erg hun best om contact met ons te krijgen. Dat lukt best wel, want het zijn aardige jongens. Ze maken foto’s van ons en voor ons en we fotograferen zelf ook druk om ons heen. Het is ook erg mooi: hoge zandduinen, prachtige vergezichten en natuurlijk onze eigen schaduwen op kameel in het zand. En het licht is prachtig. We genieten volop. We zitten in totaal toch zo’n 2 uurtjes op de kameel. Om ons heen rijden nog meer groepen op kamelen. We zijn echt niet de enige. Als we boven op een zandduin staan moeten we allemaal afstappen en gaan de mannetjes allemaal foto’s van ons maken. Ze blijven maar knippen met onze fototoestellen en telefoons. De groepen om ons heen doen hetzelfde. Als iedereen om ons heen weer begint op te stappen, moeten we allemaal bij elkaar komen zitten/staan en komen er rugzakjes tevoorschijn. Aaahh, we krijgen vast iets lekkers!! Nou, nee dus: er komen allemaal kleine souvenir frutsels uit de rugzakjes en worden allemaal op een doek uitgespreid. Die kunnen we dus kopen. Het derde mannetje neemt het voortouw en verteld ons wat de bedoeling is. We kunnen vanalles uitzoeken en dan bepaald hij de prijs. Nu hadden we van te voren al afgesproken met elkaar dat we ze een fooi zouden geven van ieder 100 dirham (ongeveer een tientje). Ondanks dat we niet gecharmeerd zijn van deze verkoop technieken besluiten we dat we niet meer dan 300 dirham willen uitgeven en dat ze dan geen fooi krijgen. We beginnen dus uit te zoeken en hebben dan 7 stuks. De prijs die hij hiervoor wil hebben: 1.000 dirham!!! Echt niet!! We proberen nog een beetje te onderhandelen naar 500. En zij weer naar 700. Nee, doen we niet. Die prulletjes kosten niks in de winkel. We komen er niet uit en Jeroen legt het heel keurig uit aan de mannetjes. Het derde mannetje is duidelijk niet blij met ons, maar we houden voet bij stuk. Pak maar weer in die handel. Het derde mannetje (duidelijk de leider) pakt weer in en vertrekt met zijn 100 dirham fooi, die we hem toch hebben gegeven. We stappen weer op de kamelen en rijden door naar de tenten die we in de verte al zien liggen. Jammer genoeg is het al donker, maar daadoor ziet het er ook heel sprookjes-achtig uit. Overal hele mooie lampen en de tapijten liggen uitgerold naar de tenten. We krijgen weer thee en water (yes, want we zijn uitgedroogd) en we worden naar onze tenten gebracht. Compleet met bedden en badkamer en wc en natuurlijk stromend water. Wel bloedheet!!! Maar wat wil je, het is de woestijn. Eenmaal in de eettent, die ook weer supermooi is krijgen we ons diner opgediend. Gewoon 4 gangen hè en heerlijk allemaal. We zijn wel echt doodmoe en eigenlijk willen we na het eten het liefst gaan slapen. Maar nee, er komt nog entertainment. Buiten wordt een flink vuur gestookt (omdat het blijkbaar nog niet heet genoeg is) en de djembees en de tamtams komen te voorschijn. Eerst spelen zij en daarna moeten wij ook meedoen. Keileuk!!! Het lukt mij vrij aardig om er iets fatsoenlijks uit te krijgen en Tim speelt “ vastelaovend” (wat we overigens allemaal niet herkennen in eerste instantie, maar wat wel heel goed klinkt, hahaha). De sterrenhemel valt een beetje tegen, omdat volgens ons de maan uit moet, maar dat kan niemand voor ons regelen. Dan besluiten we om toch maar lekker te gaan slapen. Ik zet er voor nu even een punt achter, ik ga lekker aan het zwembad liggen met Floor. Straks ga ik wel weer verder.